Gdybym grał sam, byłby to dość zwykły RPG, który porzuciłbym po kilku godzinach. Jednak dzięki genialnemu trybowi kooperacji, zapewnił mnie i mojej drugiej połówce kilkadziesiąt udanych wieczorów.

Dobrych gier, które pozwalają bawić się

Trudno nie polubić sequela Dumb Ways to Die, ale twórcy zaczynają stąpać po granicy dobrego smaku.

Dla osób nie w temacie: Dumb Ways to Die zaczęło się jako kampania promująca bezpieczeństwo w komunikacji miejskiej – w dość obrazowy sposób

Pamięć potrafi jednak płatać figle.

Przez całą grę w DuckTales Remastered cieszyłem się, że poza odświeżoną grafiką, jest to dokładnie ta sama produkcja, którą jarałem się w dzieciństwie, w tych krótkich chwilach, kiedy mój brat zechciał na

Dziś będzie o grze dość nietypowej. Bo tak naprawdę sam nie wiem, czy Duolingo można nazwać grą.

Wiem za to co innego: nigdy wcześniej nauka języków obcych nie sprawiała mi tyle frajdy. Od dwóch miesięcy nie miałem żadnego dnia bez przynajmniej jednej le

Dust to gra tak cudowna, bogata i grywalna, że nie mogłem uwierzyć, gdy dowiedziałem się, kto za nią stoi.

Otóż, za cały projekt, oprawę graficzną i programowanie odpowiada w zasadzie jeden człowiek, Dean Dodrill, którego możecie kojarzyć z Jazz

Zacznijmy od piosenki.

Dumb Ways to Die to bez dwóch zdań najlepsza kampania przypominająca o zachowywaniu zasad bezpieczeństwa. Podziwiam twórców, że ten z zasady nudny i poważny temat zdołali przekazać w formie wideo, które ma ju

Donkey-Me: Raiders of the Lost Ark należy traktować jako początek większej serii gier. Twórca postawił sobie za cel przerobienie klasycznego Donkey Konga na modłę najpopularniejszych filmów hollywoodzkich.

Jak łatwo wywnioskować z tytułu, na pierwszy ogień

Z Dear Esther jest jeden poważny problem. Mianowicie: czy to w ogóle jeszcze gra?

Na pierwszy rzut oka całość przypomina FPS-a – i to raczej takiego z wyższej półki. Z wykorzystanego tu silnika Source (który przecież sam nie jest już pierwszej św

Porozmawiajmy o mikropłatnościach…

Dungeon Hunter 4 jest darmowy, ale chciałbym go kupić. Naprawdę. Zapłacić te 5 czy 10 dolarów z góry i mieć święty spokój. W obecnej formie gra jest bowiem bardziej irytująca niż reklamy na Polsacie.

&nb

Klasyczne przygodówki są na wymarciu – takie słowa można było usłyszeć... w połowie lat 90. Tymczasem nie dość, że od tego czasu minęły prawie dwie dekady i wciąż mają się nieźle, to jeszcze tytuły w stylu Deponii udowadniają, że gatunek wcale